وب سرویس(Web Service) چیست؟
وب سرویس یا سرویس وب، یک محصول برنامه نویسی است که برای تبادل داده بین سیستمها و برنامهها از شبکه اینترنت استفاده میشود. در واقع، وب سرویس برای ارائه یک پیوند بین دو یا چند سیستم یا برنامه به کار میرود. با استفاده از وب سرویس، برنامهها میتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و دادههای مورد نیاز را به صورت رمزگذاری شده و بصورت استاندارد ارسال کنند. وب سرویسها از پروتکلهای استاندارد مانند SOAP، REST، XML و JSON پشتیبانی میکنند.
کاربرد وب سرویس
وب سرویسها میتوانند برای ارائه و دریافت اطلاعات مانند اطلاعات مشتری، اطلاعات محصول، اطلاعات سفارش و غیره استفاده شوند. برنامههای کاربردی مانند سیستمهای جستجو، برنامههای کاربردی حسابداری، نرمافزارهای CRM و ERP و برنامههای کاربردی تجارت الکترونیک میتوانند از وب سرویسها استفاده کنند تا دادههای مورد نیاز را برای اجرای عملیات خود از دیگر سیستمها دریافت کنند.
مزیت های وب سرویس:
1- آسانی و زمان برای برنامه سازان
2- قابلیت انعطاف پذیری و استفاده در سیستم های مختلف
3- استفاده از زبان ها و سیستم های مختلف
4- بهره برداری از پروتکل های امنیتی مورد نیاز به عنوان مثال SSL (Secure Sockets Layer) و TLS (Transport Layer Security)
استفاده از وب سرویسها، برای شرکتها و سازمانها، دستیابی به دادههایی فراتر از مرزهای داخلی و محدودیتهای دیگر است. با استفاده از وب سرویسها، امکان افزایش سرعت پردازش، بهینهسازی رویکردها و تولید خروجی خودکار، و همچنین حذف احتمال اشتباهات دستی و مکرر وجود دارد. در کل با استفاده از وب سرویسها، علاوه بر افزایش کارایی و کاربردی بودن، اصلاحات، بهینهتر شدن، و بهبود عملکرد در بخش های مختلف سازمان انجام میشود.
نوع دیگری از وب سرویس ها که مورد توجه قرار گرفته است، سرویس های RESTful است. در این نوع از وب سرویس ها، فراخوانی سرویس با استفاده از متد های HTTP انجام میشود و معمولا از فرمت انتقال اطلاعات JSON یا XML استفاده میشود. سرویس های RESTful از سادگی و قابلیت انعطاف پذیری بیشتری برخوردار هستند.
وب سرویس های استفاده شده باید از پروتکل های امنیتی مانند SSL (Secure Sockets Layer) یا TLS (Transport Layer Security) استفاده کنند تا اطلاعات به صورت رمزگذاری شده بین سیستم های مختلف انتقال یابد. همچنین، باید بررسی شود که وب سرویس ها از فرمان های SQL قابل اجرا توسط کاربر ناخواسته پشتیبانی نمی کند تا جلوی حملات SQL injection را بگیریم.
در کل، وب سرویس ها در ایجاد اینترنت اشیاء، اینتگره شدن سیستم ها و برنامه ها با یکدیگر، امنیت و بهبود کارایی و سرعت پردازش، بسیار کاربردی هستند. بخشی ضروری از ارتباطات شبکه و سیستم های امروزی شده اند.
هدف وب سرویس
در واقع هدف از وب سرویس ها، توانایی ارائه خدمات و عملیات روی دادههای موجود در سیستمها، به دیگر برنامهها و سیستمها به یک شیوه خودکار و استاندارد است. این که سیستمها و برنامهها در زمان و مکانی متفاوت به سرویسهای خودکار متصل شوند، باعث افزایش کارایی و بهینهسازی عملکرد وب سایتها و نرمافزارهای مختلف میشود.
وب سرویس ها در توسعه برنامه های مبتنی بر اینترنت، وب اپلیکیشن ها، سیستم های ERP، CMS و پیشرفته ترین برنامه های کاربردی مورد استفاده قرار میگیرند.
واقعیت این است که همه سازمانها با دادههایی که در محصولات و نرمافزارهای خود دارند رو به رو هستند. وب سرویسها که به منظور به اشتراک گذاری این دادهها با دیگران ساخته شدهاند، میتوانند به شرکتها کمک کنند که عملکرد شبکه، امنیت داده، و قابلیت دسترسی در سطح برنامهها را بهبود بخشند.
مولفه های اصلی وب سرویس
وب سرویس از چهار مؤلفه اصلی تشکیل شده است:
- اسناد وب سرویس: اسناد وب سرویس توضیح میدهد که سرویس چه کارهایی انجام میدهد. چگونه از آن استفاده کرد و به چه صورت باید به آن دسترسی یافت. این اسناد معمولا با استفاده از WSDL (Web Services Description Language) به شکل XML تعریف میشوند.
- پروتکل: وب سرویسها در بسیاری از موارد از پروتکلهای استانداردی مانند SOAP (Simple Object Access Protocol) و REST (Representational State Transfer) استفاده میکنند.
- ارتباطات: وب سرویسها برای انجام کار خود، به یک شبکه ارتباطی نیاز دارند. پروتکلهای ارتباطی مانند: HTTP (Hypertext Transfer Protocol) و HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)، جهت اختصاص دادن کانال ارتباطی بین وب سرویس و برنامه کاربردی در دسترس هستند.
- پیاده سازی: این مولفه شامل خود سرویس، پشتیبانی حمل و نقل داده و سایر بخشهای فنی موردنیاز برای شروع اجرای وب سرویس است. این مولفه با استفاده از زبان های برنامه نویسی مانند Java، PHP، Python، .NET و… پیادهسازی میشود.
امیدوارم توانسته باشم در این مقاله از وبپای تا حدی شما را با وب سرویس آشنا کنم.
دیدگاهتان را بنویسید